(αφήγηση)
Χίλιες φορές μας είχε πει ο παππούς την ιστορία για την παράξενη μοίρα τους. Να πελεκάνε αιώνες τώρα το δέντρο που στηρίζει τον απάνω κόσμο και να το ρίξουν χάμω –πλαφ! σαν άδειο μπαλόνι. «Χο, χο, χο!» γέλαγε ο παππούς μου. «Χο, χο, χο!» γελάγαμε κι εμείς γιατί τους φανταζόμασταν εκεί κάτω στα έγκατα της γης να κόβουνε οι έρμοι και να τραγουδάνε με τις γαϊδουροφωνάρες τους:
(τραγούδι)
Κόβε πριονάκι μου κι η ώρα πλησιάζει.
Χριστούγεννα ζυγώνουνε... το αίμα μας και βράζει!
(αφήγηση)
Οι κακοί άνθρωποι τους φοβούνται και τους σιχαίνονται, γιατί η ασχήμια των καλικάντζαρων τους θυμίζει τη δικιά τους την ασχήμια. Οι καλικάντζαροι πάλι το έχουν υπόψη τους και αυτούς ειδικά τους ανθρώπους διαλέγουν πάντα για να τους κάνουν τα νεύρα... ’’φυτίλια’’. Μάλιστα!!! Η μόνη τους διασκέδαση είναι να ανεβαίνουν κάθε Χριστούγεννα πάνω στη γη και να δημιουργούν... έκρυθμες καταστάσεις.
"Η αγέλαστη πολιτεία και οι καλικάντζαροι" από το 1979 σε αφήγηση του "παραμυθά" της ελληνικής τηλεόρασης που μεγάλωσε γενιές και γενιές παιδιών, Νίκου Πιλάβιου.
"Για τις γιορτές σας έχω μια έκπληξη με κάτι που δεν το έχει κανένας. Είναι ένα παραμύθι για καλικάντζαρους ηχογραφημένο το 1979, που το λέω εγώ μαζί με τους τρομερούς Κατσιμιχαίους: Χάρη+Πάνο! Με τους πρωτογνώρισε μια φίλη μόλις είχαν έρθει από τη Γερμανία. Άκουσα αυτό το παραμύθι με τραγούδια και αφήγηση που είχαν γράψει και για άλλη μια φορά πήγε ο νους μου στο κινούμενο σχέδιο. Το ηχογραφήσαμε στο studio C του Τρίτου Προγράμματος και για άλλη μια φορά δεν κατάφερα να πάρω τα χρήματα που χρειάζονταν για να κάνω την Χριστουγεννιάτικη τηλεταινία που ήθελα. Πριν μερικές εβδομάδες, ανακάλυψα την ταινία/μήτρα στα πράγματά μου και την παρέδωσα στο Αρχείο της Ραδιοφωνίας της Ε.Ρ.Τ. Κράτησα, όμως, ένα αντίγραφο για να το βάλω για χάρη σας εδώ… Ε, αν θέλουν, ας με μαλώσουν.
Χρόνια πολλά. Σας φιλώ πολύ κι εσάς και τα παιδάκια σας – όσοι έχετε". Νίκος Πιλάβιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου